پهنه‌بندی کیفی آبخوان شهر بابک از منظر خورندگی و رسوب‌گذاری، تناسب کشاورزی، شرب و آبیاری تحت فشار

مدیریت کیفیت آب در آبخوان‌های چندمنظوره نیازمند بررسی وضعیت کیفی آنها براساس استانداردهای چندگانه است. با توجه به کمبود مطالعات در زمینه پایش آبخوان‌های چندمنظوره، این پژوهش با هدف بررسی وضعیت کیفی آب‌ زیرزمینی آبخوان چندمنظوره کشاورزی- معدنی- شرب- صنعتی شهر بابک بر اساس شاخص‌های چندگانه (تناسب کشاورزی، آبیاری تحت فشار، شرب و کاربری صنعتی) صورت گرفت. مدل بهینه تغییرات مکانی پارامترهای کیفی آب در واریوگرام کروی، نمائی و گوسی با روش‌های کریجینگ و IDW(1-3) بر اساس شاخص‌های RMSE, MAE, RSS, R2 برای 16 پارامتر مورد بررسی، انتخاب شد. پهنه‌بندی چندمنظوره در محیطGIS  و بر اساس استانداردهای تناسب آب ویلکاکس، شولر، آبیاری قطره‌ای و بارانی وزارت نیرو، چهار شاخص خورندگی و رسوب‌گذاری و استانداردهای WHO و IRISI با لایه‌های اطلاعاتی 16 گانه‌ صورت گرفت و تحلیل همبستگی مکانی متغیرها نیز انجام شد.نقشه‌های پهنه کیفی نشان داد در 100 درصد مساحت دشت، شاخص‌های پوکوریوس، لانژیلر، خورندگی و رایزنر چند برابر آستانه و بیانگر پهنه خورندگی وسیع در کاربری صنعتی بود. طبق نتایج، 93 درصد مساحت دشت در کلاس‌های C4-S1 و C4-S2 نامناسب برای کشاورزی قرار گرفت. فقط3/1 درصد از مساحت دشت قابل قبول برای شرب بود. نقشه پهنه‌بندی آبیاری قطره‌ای نشان داد که 6/47 درصد از مساحت دشت بیشترین محدودیت را از نظر کیفیت آب دارد. با توجه به درصد وسیع پهنه‌های نامناسب آب‌های زیرزمینی آبخوان از منظر مصارف چندمنظوره کشاورزی، شرب، صنعت و معدن لازم است استراتژی‌های پایش و مدیریت کیفی متناسب با نوع مصارف و اهداف توسعه اعمال شود.